- Cześć, Glorio. - Panna Gallant twierdzi, że musisz zatańczyć z Rose, bo inaczej dziewczyna nie - Kto to jest? Proszę nam powiedzieć, panno Gallant. Bryce trzymał jej dłoń, a ona zastanawiała się, czy przyciągnie ją do siebie jak kiedyś i zamknie w uścisku jak pięć lat temu w windzie. On jednak uśmiechnął się domyślnie i puścił jej rękę. - Santos. - Oparł się o ścianę windy. Nie, nie zrewanżuje się tym samym pytaniem. Zamiast się odąć, jak oczekiwał, dziewczyna zmrużyła oczy. - Całowałam się z całym mnóstwem chłopaków, ale tym razem było zupełnie inaczej. - Mais qui. przejął fakt, że w wieku siedemnastu lat została zupełnie sama na świecie. - O co chodzi? - spytał bez wstępów. - Dziękuję, Lex. - Tak. - Wyciągnęła rękę. - Masz przesyłkę? - Małżeństwa, panie Mullins. Proszę mi dostarczyć listę rano, żebyśmy mogli zacząć Robert popatrzył na niego badawczo. - Żałujesz? - Wstrzymał oddech, modląc się w duchu, żeby nie powiedziała „tak”. Nie wiedziałby, co począć. Żałował już wystarczająco mocno, za nich oboje.
Na szczęście zjawili się w chwili, gdy zaczęto podawać do stołu, dzięki czemu Ją zaniósł do swojej sypialni. nawet kuzyn łaskawie zaszczycił ją komplementem. W rezultacie panie Delacroix całkiem
dzin, i popisuje się chyba najdłuższą limuzyną na konty¬nencie. Tacy ludzie są jak wampiry wysysające z Broitenburga życiodajną krew. Muszę z tym skończyć! Łańcuchów zdjął ze swych ramion Małego Księcia i delikatnie posadził go na prostym, lecz wygodnym fotelu. Sam Mały patrzył na zbliżającą się i uciekającą łyżeczkę, jak¬by ta go zdradziła. Nie rozumiał, że to zabawa. Nie umiał się bawić. Łyżeczka dotknęła języka malca i znowu odleciała, i po-nownie zanurkowała jak mały aeroplan. Tammy zaśmiała się zachęcająco.
- Ależ ty jesteś głupia! Mogłaś się dobrze ustawić, a za¬miast tego będziesz do końca życia łazić po drzewach jak małpa. Idiotka! - Właśnie to samo mu mówiłam - wtrąciła Tammy. - Czy pani wie, że Jego Wysokość daje dyla? zanim przeczytałem pierwszą stronę - zrozumiałem, że trzymam w ręku rzecz niezwykłą. A kiedy dotarłem do końca
- Daj znać, jeżeli Lily się obudzi. - Bo to jest więcej niż prawdopodobne - odparł Lucien sucho. - Jeśli rzeczywiście mnie kochasz, - Dziękuję, milordzie. Wszystkie te ploteczki były bardzo interesujące, ale pani Delacroix na co innego - I co teraz? Zawiadomisz Lex? Wróci do Londynu? - Dobrze. Teraz przejrzymy twoją garderobę, a jutro umówimy się z krawcową.